ผู้ย้ายถิ่นฐานที่มาเกาหลีเพื่อแต่งงานระหว่างประเทศและได้รับวีซ่า F6 ซึ่งเป็นสถานะการย้ายถิ่นฐานเพื่อการแต่งงานคู่สมรสชาวต่างชาติสามารถเชิญสมาชิกในครอบครัวจากประเทศบ้านเกิดเพื่อเลี้ยงดูบุตรหลังคลอดบุตร เช่นเดียวกันแม้ว่าคุณจะได้รับสัญชาติเกาหลีหลังจากสองปีผ่านไปนับตั้งแต่คุณมาแต่งงานที่เกาหลี อย่างไรก็ตามคุณสามารถอยู่ได้จนถึงเดือนมีนาคมของปีที่ทารกที่เกิดมาพร้อมกับอายุ 7 ปีชาวเกาหลี
สำหรับกฎระเบียบโดยละเอียดที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ครอบครัวจะต้องมีคุณสมบัติสำหรับการเยี่ยมเยียนและการอยู่ร่วมกัน (F1) ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นเหตุผลต่างๆเช่นขั้นตอนการตั้งถิ่นฐานครั้งแรกของการย้ายถิ่นฐานเพื่อแต่งงานเนื่องจากการแต่งงานระหว่างประเทศในช่วงต้นและการเลี้ยงดูเนื่องจากการคลอดบุตรและรายละเอียด มีคู่มือการใช้งานอยู่ด้านล่าง
목차
เป้าหมายการเชิญครอบครัวผู้อพยพแต่งงาน F6
ในกรณีนี้กล่าวกันว่าโดยหลักการแล้วครอบครัวหรือญาติของคู่สมรสชาวต่างชาติสามารถทำได้เฉพาะพ่อแม่และน้องสาวเท่านั้น ที่นี่การเลือกปฏิบัติทางเพศต่อครอบครัวเป็นที่ถกเถียงกัน
กล่าวอีกนัยหนึ่งไม่สามารถพูดได้ว่าผู้ชายมีสิทธิ์ได้รับการเลี้ยงดูดังนั้นการมุ่งเน้นของพี่น้องจึงมี จำกัด
ด้วยเหตุนี้จึงมักมีการพิจารณาคดีทางการปกครองและการฟ้องร้องทางปกครองเกี่ยวกับการปฏิเสธการอยู่ร่วมกันของการเยี่ยมเยียน F-1 สำหรับการเลี้ยงดูบุตรและเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองที่ปฏิเสธที่จะเปลี่ยนสถานะ F1 ของพวกเขาในบางครั้งก็หายไป
จากกรณีล่าสุดมีปัญหาที่น่าทึ่งจึงขอแนะนำ
F-6 การย้ายถิ่นฐานการแต่งงานวัตถุประสงค์ของครอบครัวการเลี้ยงดูไม่รวมผู้ชาย?
คดียกเลิกการจำหน่ายโดยไม่ได้รับอนุญาตเช่นการขยายระยะเวลาพำนัก (ทีม 2020 15591)
ในกรณีนี้พี่ชายของคู่สมรสชาวต่างชาติชาวเวียดนามที่แต่งงานกับชาวเกาหลีและได้รับสัญชาติเกาหลีได้ยื่นขอเปลี่ยนสถานะ F-1 ซึ่งเป็นวีซ่าระยะยาวหลังจากมาที่เกาหลีด้วยวีซ่าระยะสั้นเพื่อขอวีซ่า เด็กที่เกิดโดยน้องสาว แต่ถูกปฏิเสธคดีปกครองนี่เป็นกรณีที่ยก
โปรดทราบว่ามีอีกสองสาเหตุที่ไม่ปฏิเสธการเปลี่ยนสถานภาพการพำนักเพียงเพราะเขาเป็นผู้ชายและเด็กอายุมากกว่า 7 ปีและพ่อแม่ชาวเวียดนามอายุไม่เกิน 65 ปี
ด้วยเหตุนั้นชาวเวียดนามจึงสูญเสียและไม่ยอมเปลี่ยนสถานะที่อยู่อาศัย
ไม่ใช่ปัญหาใหญ่หากคุณมองไปที่คดี แต่เป็นเพราะส่วนหนึ่งที่มีปัญหาหากส่วยถูกปฏิเสธเพียงเพราะเขาเป็นผู้ชายยกเว้นอีกสองเหตุผลในการตัดสิน
ในกรณีอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกันนี้การพิพากษากลับตรงกันข้ามในกรณีที่การตัดสินถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลว่าเป็นเพียงผู้ชายโดยไม่มีเหตุผลอื่นใด
แนวทางการจัดการการเข้าพักของกระทรวงยุติธรรมในปัจจุบันขึ้นอยู่กับอายุของเด็กที่มีสิทธิ์ได้รับการเลี้ยงดูจากสมาชิกในครอบครัวคนอื่น ๆ นอกเหนือจากผู้ปกครองเพื่อจุดประสงค์ในการเลี้ยงดูบุตรในกรณีที่ยากสำหรับผู้ย้ายถิ่นฐานที่แต่งงานแล้วซึ่งตั้งครรภ์ หรือคลอดบุตรเพื่อรับความช่วยเหลือในการเลี้ยงดูหรือการเลี้ยงดูบุตรอันเนื่องมาจากอายุหรือเหตุผลด้านสุขภาพจากพ่อแม่จนถึงเดือนมีนาคมของปีที่พวกเขาอายุครบ 7 ปีสถานะของการเยี่ยมเยียนและการใช้ชีวิตร่วมกันจะได้รับสูงสุด 4 ปี 10 เดือน
อย่างไรก็ตามเป้าหมาย จำกัด ไว้ที่ ‘ผู้หญิง’ 1 คนที่อายุ 18 ปีขึ้นไปภายใน 4 หมู่บ้าน นั่นคือสิ่งที่กฎนี้พบว่าเป็นปัญหา
ในอีกกรณีหนึ่งในอดีตคดีของชายชาวเวียดนามต่อสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองอินชอนและสำนักงานชาวต่างชาติสำหรับการยกเลิกคำตัดสินปฏิเสธ (2018 Nu 78253) ศาลตัดสินดังนี้:
“ พระราชกำหนดการบังคับใช้กฎหมายควบคุมคนเข้าเมืองซึ่งได้รับมอบหมายจากพระราชบัญญัติควบคุมคนเข้าเมืองไม่ได้ จำกัด สถานะของการเยี่ยมเยียนและการอยู่ร่วมกันของครอบครัวผู้ย้ายถิ่นฐานที่แต่งงานแล้วกับผู้หญิงมีกรณีหนึ่งที่มือของนาย C คว่ำการพิจารณาคดีครั้งแรกของโจทก์ พ่ายแพ้เพราะเขาตัดสินว่าการตัดสิทธิ์ในสถานะการพำนักสำหรับการอยู่ร่วมกันเป็นการเลือกปฏิบัติโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร
การเลี้ยงดูบุตรวัตถุประสงค์คู่มือเชิญครอบครัว F1 ตรวจสอบคำแนะนำ
ในกรณีนี้คำตัดสินดังกล่าวได้รับการยืนยันเนื่องจากกระทรวงยุติธรรมไม่ได้อุทธรณ์ แต่กระทรวงยุติธรรมยังไม่ได้แก้ไขแนวทางที่เกี่ยวข้องในการจัดการที่อยู่อาศัย
ตรวจสอบคู่มือแนวทางการจัดการการเข้าพักที่เกี่ยวข้องกับการเชิญครอบครัวของผู้ถือสัญชาติ
ดังนั้นผ่านผู้ย้ายถิ่นฐานที่แต่งงานแล้วในกรณีข้างต้นชาวต่างชาติที่เป็นผู้อพยพที่แต่งงานกับ F6 ในเกาหลีหรือผู้ที่มีการคลอดบุตรและการเลี้ยงดูแม้หลังจากได้รับสัญชาติแล้วควรปรึกษากับ F1 เพื่อดูว่าครอบครัวของพวกเขาสามารถดูแลได้ตามข้อกำหนดที่ให้ไว้หรือไม่ .
